انواع گلوله های ساچمه‌زنی یا ساچمه پران (یا همان شاتگان , shotgun shells) 



فشنگ تفنگ ساچمه‌ای معمولاً پوکه مقوایی یا پلاستیک دارد (تصویر پوکه پلاستیکی در comment ) و اندازه آن با عددی بیان می‌شود که در آمریکا گیج (gauge) و در انگلیس بور (bore) می‌گویند.

Birdshot : برای شکار پرندگان , خرگوش و برای شلیک به پرتابه‌های هوایی در مسابقات استفاده می شود.

Buckshot : برای شکار هدف‌های بزرگ تر مانند آهو و ... استفاده می شود.

Slug : تک گلوله بزرگ برای شلیک به اهداف بزرگ و دور استفاده می شود

انواع دیگری از گلوله‌های ساچمه زنی‌ : dragon breath , tracer و beanbag و ... ( بین بگ : کیسه‌ای است که در آن ساچمه‌های شاتگان قرار دارد و کیسه به سمت هدف شلیک می شود. به طور معمول کشنده نیست و توسط پلیس استفاده می‌‌شود)

به طور کلی‌ برد گلوله‌های تفنگ‌های ساچمه زنی‌ از ۱۰۰ متر تجاوز نمی کند.

ششم ماه ژوئن- مصادف بود با شصت و هشتمین سالگرد حمله نهایی متفقین به سواحل نورماندی، این روز موسوم به D-Day است.

در این روز متفقین علاوه بر حمله از طریق دریا، حدود ۲۴ هزار سرباز چترباز را هم از طریق آسمان به پشت خط مقدم نبرد، فرستادند، وظیفه این سربازها این بود که پاسخ «رومل» را به حمله متفقین خنثی کنند.

این چتربازها که در خاک دشمن فرود آمده بودند، دو دلخوشی و نقطه اتکا داشتند: هم‌قطارانشان که کمی جلوتر در حال نفوذ به خاک دشمن بودند و گجت‌ها و سلاح‌هایی که در اختیارشان گذاشته شده بود.

این گجت‌ها در مقایسه با وسایل پیشرفته‌ای که سربازها این روزها در اختیار دارند، شاید چیزی نباشد، اما مروری بر آن وسایل، به احتمال زیاد می‌تواند برای همه ما جالب باشد:

     ادامه دارد.

آقای تامسون معتقد بود که یک مسلسل با کالیبر متوسط نقش اساسی را در جنگ های آینده ایفا خواهد کرد. طرح او با محدودیت هایی مواجه بود. او مکانیزم برگشت گاز را بسیار پیچیده و سنگین می دانست. مکانیزم برگشتی هم باعث افزایش محسوس وزن

                                                  لطفا برای خواندن بقیه به ادامه مطلب تشریف بیاورید.

                                                لطفا برای خواندن بقیه به ادامه مطلب تشریف بیاورید.

هلیکوپتر تهاجمی کاموف 50(black shark)با کد انتخابیHokum Aیکی از بهترین هلیکوپترهای شناخته شده در جهان است.این هلیکوپتر در قالب دو گونه طراحی گشته که نوع 2سرنشینه آن (کاموف 52) به (Alligator) و با کد انتخابیHokumBموسوم است.این هلیکوپتر توانای روسی قابلیت حمله به اهداف زمینی و هوایی مختلف را در ساعات مختلف شبانه روزراداراست.

                                              لطفا برای خواندن بقیه به ادامه مطلب تشریف بیاورید.

 بالگرد سیکورسکی UH-60 موسوم به بلک هاوک، نقش اسب بارکش را در ارتش آمریکا و همپیمانان آن در سراسر جهان بر عهده دارد. کاربریهای مختلف آن از کاربرد در عملیات ویژه و عملیات تهاجمی گرفته تا آمبولانس هوایی، مرکز فرماندهی و کنترل سیار، ترابری و ... آن را به عنوان یک بالگرد موفق چندمنظوره معرفی کرده است.

کار طراحی بلک هاوک در چارچوب طرحی موسوم به هواگرد ترابری تاکتیکی همه منظوره ارتش آمریکا (UTTAS) در اواخر دهه 1960 میلادی آغاز شد. در این طرح از تجربیات حاصل از کاربرد چند منظوره بالگرد UH-1 هیوی کبرا در میادین نبرد نیز استفاده شد.

اولین نمونه آزمایشی بلک هاوک به نام YUH-60 ساخت کمپانی سیکوریکی برای نخستین بار در اکتبر سال 1974 به پرواز در آمد. دومین نمونه نیز در سال 1975 ساخته شد. در ماه دسامبر 1976 نیروی زمینی آمریکا هلیکوپتر UH-60 سیکورسکی را برتر از YUH-61 بوئینگ و برنده پروژه UTTAS اعلام کرد. بالگرد بلک هاوک در سال 1979 وارد خدمت شد و اکنون با گذشت بیش از سه دهه، همچنان مدلهای گوناگون آن در خدمتند.

ویژگیها

بلک هاوک در زمینه های مختلف از جمله قابلیت اعتماد، سهولت تعمیر و نگهداری، بقاپذیری و کاربردهای چندگانه خصوصیات ممتازی دارد. در حالی که بسیاری از هلیکوپترها به ازای هر ساعت پرواز نیاز به 12 تا 20 نفر ساعت تعمیر و نگهداری دارند، بلک هاوک تنها به 2 الی 3 نفر ساعت تعمیرات برای هر پرواز نیازمند است.
برای افزایش بقاپذیری این هلیکوپتر در منطقه جنگی از تعداد قطعات تشکیل دهنده آن کاسته شده و در عوض به مقاومت آنها افزوده شده است. در نتیجه بلاک هاوک حتی در در صورت اصابت گلوله های 7.62 میلی متری باز هم قادر به ادامه پرواز می باشد.

بلک هاوک در اصل به عنوان یک بالگرد ترابری طراحی شد

                                                         لطفا برای خواندن بقیه به ادامه مطلب تشریف بیاورید.

mission is compelet  the Chopper is ready

lets move ladys.

تصویری زیبا از 2 فروند جنگنده ناو پرواز "داسو رافال" فرانسه بر روی ناو یو اس اس هری ترومن (سی وی ان - 75) آمریکا

two Navy Rafale on the deck of aircraft carrier USS Harry S. Truman.